Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008

αποκλιμάκωση


Όπως είναι φανερό έχομε μπει στο κομμάτι που οι επαγγελματίες του είδους ονομάζουν «αποκλιμάκωση»
de-escalation για την κατηγορία των «απρόβλεπτων» επικίνδυνων καταστάσεων.

Των περιστατικών δηλαδή που μπορεί να εκθέσουν σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή κάποιου (βλ. την περίπτωση του άτυχου φοιτητή στο Ρέθυμνο) και που είναι απρόβλεπτα , τυχαία θα μπορούσε να πει κανείς σε αντίθεση με τα «προβλέψιμα» περιστατικά (βεντέτες, χρόνιες καταστάσεις, εχθρότητες, απειλές κ.τ.λ.)

Το στάδιο της αποκλιμάκωσης προϋποθέτει ότι
έχομε συνειδητοποιήσει την εμπλοκή μας σε επικίνδυνη κατάσταση
και
έχομε την ικανότητα να αναγνωρίσομε τον «τύπο» του ανθρώπου με τον οποίο έχομε εμπλακεί.
Συζητάμε λοιπόν για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσομε εκείνη τη περίπτωση που περιγράψαμε σαν
Συνηθισμένοι άνθρωποι σε ειδικές συνθήκες.

Η απάντηση είναι απλή
Βάλτε τον εαυτό σας σ αυτή τη κατάσταση και σκεφτείτε

τι θα σας οδηγούσε άμεσα στη βία
και ποια συμπεριφορά θα σας έκανε να ανακτήσετε τη χαμένη ψυχραιμία σας.

Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσετε ότι όταν κάποιος είναι σ αυτή την κατάσταση είναι κάπως σαν το μικρό παιδί που ουρλιάζει !

Αν λοιπόν θέλομε αποκλιμάκωση
(πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να αυτοπειθαρχήσομε στη παρόρμηση να μπούμε και μείς σε ανάλογη κατάσταση αντιδρώντας στη λεκτική επιθετικότητα του άλλου )
πρέπει να μη κάμομε το συνηθισμένο σφάλμα .

Να προσπαθήσομε να πείσομε τον άλλο «ήρεμα» ότι δεν έχει δίκιο!

Πρώτον γιατί ο ποιο σίγουρος τρόπος να μαλώσεις με κάποιον είναι να συζητάς για κάτι που ήδη έγινε!

(αυτό σκεφτείτε το σοβαρά)

και δεύτερον απευθύνεσαι στη λογική ενός ανθρώπου τη στιγμή που τον διακόπτη της λογικής τον έχει κατεβάσει!

Αφού λοιπόν (και αν) καταφέρετε να «απορροφήσετε» την αρχική λεκτική επιθετικότητα του άλλου πρέπει να κινηθείτε με βάση την αρχή που περιγράφει τη κατάστασή του.
Ότι δηλαδή ο άνθρωπος αυτός με την οργή και τη βία προσπαθεί να εκφράσει την αγανάκτησή του.

Πρέπει λοιπόν να προσλάβει ότι κατανοείτε και δικαιολογείτε απόλυτα την αγανάκτησή του και να συνταχτείτε μ αυτή άσχετα αν είστε εσείς η αιτία που την έκαμε να εκδηλωθεί.

π.χ στο παράδειγμα με τον εκτός εαυτού φίλο που το παρκαρισμένο πρόχειρα αυτοκίνητο του έκλεινε το δρόμο….
ο «δράστης» αντί να σηκωθεί εξοργισμένος στη ερώτηση
-ποιος (…βάλτε ότι βρισιά θέλετε ) έκλεισε το δρόμο! και να πεί
- εγώ γιατί ( μέγα σφάλμα)

‘η
- εγώ αλλά ξέρεις δεν είχα πρόθεση και δεν είναι σωστό …..κ.τ.λ. (μέγα σφάλμα)
είπε
- έχει παραγίνει το κακό έ! δυστυχώς παρκάρουμε όπου βρούμε …..
φυσικά καταλαβαίνετε τη διαφορά!
ο άνθρωπος αυτός έστρεψε το πρόβλημα από το πρόσωπο στη ενέργεια και ταυτόχρονα ο επιτιθέμενος
προσέλαβε κατανόηση!
η κατανόηση ήταν και θα είναι το μοναδικό και άριστο αντίδοτο στην αγανάκτηση.


Εφάρμοσε όπως λέμε ψυχολογικό τζούντο και τον «άδειασε»
σκεφτείτε το αυτό !
υπάρχουν ακόμα δύο πράγματα στο συγκεκριμένο τύπο που πρέπει να συζητηθούν
1. Πως θα αποφύγεις έκρηξη βία πριν προλάβεις να χειριστείς την υπόθεση
2. πώς θα τον κάνεις να σε ακούσει ακριβώς όπως το παιδί που τσιρίζει

που θα συζητήσομε στο επόμενο.

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008

Συνηθισμένοι άνθρωποι αλλά σε ειδικές συνθήκες


Συνηθισμένοι άνθρωποι σε ειδικές συνθήκες

Δηλαδή άνθρωποι που δεν είναι βίαιοι συνήθως αλλά έχουν βγει

έξω από τα όρια τους.
Εκτός ορίων μπορεί να οδηγηθεί κάποιος
1. από κάτι όντως «βαρύ»
- ο γονιός που προστατεύει το παιδί του-
-ο σύζυγος που επιστρέφει σπίτι και βλέπει κάποιον στο κρεβάτι του-

ή
2. κάτι σχετικά «ασήμαντο» αλλά που είναι η σταγόνα που θα κάμει το ποτήρι να ξεχειλίσει
,μάλιστα, συνήθως, το θύμα δε έχει καμιά σχέση με το «γέμισμα του ποτηριού»
3.κάτω από τη επίδραση ψυχοτρόπων ουσιών (συνήθως πιοτό)

Από τα τρία παραπάνω θα συζητήσομε τα δύο τελευταία και μάλιστα και τον πιθανό συνδυασμό τους.
Η πρώτη περίπτωση , το να προκαλέσομε όντως μεγάλη υλική ή ηθική βλάβη σε κάποιον δε μας αφορά γιατί εδώ συζητάμε για το πώς θα προστατεύσει κάποιος τον εαυτό του που δεν τον έχει εκθέσει ηθελημένα στη (δίκαιη) οργή του άλλου .

Στη δεύτερη περίπτωση είναι σαφές ότι
1. Η αντίδραση που προσλαμβάνομε είναι σαφώς δυσανάλογη με το αίτιο που την προκάλεσε
π.χ. (αληθινή ιστορία)
αφήνει το αμάξι του κάποιος έξω από το Κ.Ε.Π. στο Ασήμι και στη βιάση του εμποδίζει τη προσπέλαση σε ένα παράδρομο.
Σε λίγο μπαίνει κάποιος άλλος στο Κ.Ε.Π και
-Ποιος άφησε τ αμάξι στη μέση του δρόμου !
σε τόνο που απάντηση του τύπου
-Εγώ γιατί?
σημαίνει χωρίς καμιά αμφιβολία άμεση επίθεση..
Γιατί ?
Ήταν η πολλοστή φορά που είχε γίνει ακριβώς το ίδιο πράγμα.
Να στρίβει να πάει ο άνθρωπος στο σπίτι του και να βρει κλειστό το δρόμο από αμάξι που κάποιος το άφησε εκεί «για μια στιγμή» να πάρει ένα χαρτί από το Κ.Ε.Π.
Ούτε αυτός θυμάται από ότι μου είπε μετά, πόσες φορές τη συγκεκριμένη βδομάδα που κάτι γινότανε με τα «χαρτιά» είχε αναγκαστεί να κάμει ολόκληρο κύκλο (και φυσικά μάζευε μέσα του χωρίς καν να το συνειδητοποιεί ) μέχρι να βρεθεί όντως χωρίς να το καταλάβει , εκτός ορίων , να θέλει να επιτεθεί στον οδηγό που όπως πίστευε εκείνη τη στιγμή μέσα του «το ‘παιζε καπετάνιος και άφηνε το αμάξι στη μέση του δρόμου …»
2. Το συναίσθημα που διακατέχει τον επιτιθέμενο είναι περισσότερο αγανάκτηση παρά οργή.
Η οργή έπεται . Προηγείται η αγανάκτηση .
3. Το συναίσθημα είναι γνήσιο.

Ο άνθρωπος είναι όντως αγανακτισμένος από μια κατάσταση (δεν έχει σημασία αν είναι αυτή που προβάλλει ) και η αγανάκτηση τον έχει κυριολεκτικά «εγκλωβίσει» στην οργή και στη βία
σε αντίθεση με το νταή που παριστάνει τον αγανακτισμένο από κάτι, για να καλύψει την ακατανόητη και στον ίδιο ίσως οργή που νιώθει και κλιμακώνει το θέατρο του οργισμένου για να «φτιαχτεί» να επιτεθεί.
αντίθετα ο αγανακτισμένος εκτός ορίων άνθρωπος είναι φανερό ότι ακόμα και τη τελευταία στιγμή πριν την επίθεση συγκρατείται και δεν θα επιτεθεί

παρά μόνο αν τον σπρώξουμε στην επίθεση
και αυτό ακριβώς δείχνει
τη γνησιότητα του συναισθήματος .
Με λίγα λόγια ο άνθρωπος αυτός με την οργή και τη βία προσπαθεί να εκφράσει την αγανάκτησή του.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίσομε γρήγορα τη περίπτωση
(να διαφοροδιαγνώσομε από τη περίπτωση του νταή) ώστε να φερθούμε σωστά.
Αλλοίμονο αν φερθούμε στο νταή σαν να είναι «αγανακτισμένος»

(άλλο που δε θέλει για να εκδηλώσει με άνεση την επίθεσή του» )
και στον «αγανακτισμένο» σαν νταή.
Τον έχομε σπρώξει σε εντυπωσιακή έκρηξη βίας.
Όπου αδύναμος άνθρωπος σκοτώνει με τα χέρια αρσιβαρίστα…..

Ποια είναι η σωστή στάση

.........................................


Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008

Επικίνδυνοι άνθρωποι



Στις δυό προηγούμενες αναρτήσεις ,προσπάθησα να πω και να «τεκμηριώσω»
την εξής απλή διαπίστωση.

Στο καθένα μας ,κάθε μέρα που ξημερώνει, είναι πιθανόν να συμβεί να «μπλέξομε» σε μια «επικίνδυνη κατάσταση» που αν δεν αντιμετωπιστεί
με γνώση και στρατηγική
υπάρχει πιθανότητα να μας στοιχίσει ακόμα και τη ζωή μας.

Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι πρέπει να καλλιεργήσομε φόβο και παράνοια μέσα μας
Αλλά προσοχή και επαγρύπνηση.

Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με την υγεία, όπου το να έχομε το νου μας δε σημαίνει ότι πρέπει να μπούμε σε κατάσταση αρρωστοφοβίας..

Επαγρύπνηση σημαίνει (ως συνήθως) κοινή λογική και γνώση.

Η ποιο σημαντική γνώση στο συγκεκριμένο θέμα αφορά
Πρώτον

τους τύπους των ανθρώπων που «παράγουν βία» -γίνονται επικίνδυνοι-
κάτω από ορισμένες συνθήκες .
και δεύτερον

τον σωστό χειρισμό ανάλογα με το «τύπο» που έχομε την ατυχία να «μπλέξομε» ώστε να μη εκδηλωθεί βία ή αν εκδηλωθεί να γίνει η λιγότερη δυνατή ζημιά.

ή τουλάχιστον τι πρέπει να αποφύγομε να κάνομε οπωσδήποτε διότι οδηγεί μαθηματικά στο κακό!
τα τραγικά λάθη που έχουν γίνει σε όλες τις περιπτώσεις που «μαθεύονται»

Υπάρχουν τρεις τύποι ανθρώπων
που είναι δυνητικά επικίνδυνοι.

1.Συνηθισμένοι άνθρωποι αλλά σε ειδικές συνθήκες
2. Οι νταήδες
3. Οι επαγγελματίες

που θα αναλύσομε στο επόμενο…

Σάββατο 12 Ιουλίου 2008

Αυτά συμβαίνουν στους άλλους

Η ανάρτηση της Μεριλ με τίτλο "της ζωής" θα μπορούσε να ειναι το μανιφέστο
του "ενεργού πολίτη"
που απεγκλωβίζεται από το ρόλο του
"παθητικού παριστάμμενου"
που παρηγορεί και λυπάται εκ των υστέρων και του
"παραιτημένου παριστάμμενου"
που κατηγορεί τους πάντες χωρίς να κάνει τίποτα ο ίδιος.

Η Μεριλ αναφέρεται στα ναρκωτικά , εγώ στη βία.
Στή γνώση που θα έσωζε ίσως τη ζωή
του άτυχου φοιτητή στο Ρέθυμνο..
που δεν ειναι μόνος...

Προτεραιότητα σε ένα στενό... Μια στιγμιαία παράβαση ενός σήματος της Τροχαίας... Ενα ελαφρώς καθυστερημένο φρενάρισμα, μια παραπανίσια γκαζιά... Και όμως, αντί για κάτι που μπορεί να περάσει και να φύγει, γίνεται αιτία δολοφονίας.

Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του επειδή λογομάχησε με έναν άλλο για την προτεραιότητα στο δρόμο;

Πόσοι από εμάς δεν σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να είναι στη θέση του 40χρονου άνδρα, ο οποίος το μεσημέρι της Δευτέρας έπεσε νεκρός από τα πυρά του ανθρώπου που με απίστευτη ευκολία τράβηξε πιστόλι και τον εκτέλεσε εν ψυχρώ για το τίποτα.

Η εν ψυχρώ δολοφονία του άτυχου άνδρα για μια τόσο ασήμαντη αφορμή, δεν είναι η μοναδική που έχει καταγραφεί τα τελευταία χρόνια. Οι δύο ένοπλες αιματηρές ληστείες, που έγιναν τον περασμένο μήνα με δύο νεκρούς, ο ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου ενός αστέγου για μια θέση στο κατάλυμα, το πενταπλό φονικό στο Αγρίνιο είναι μόνο μερικά από τα εγκλήματα... χωρίς αιτία, που αποδεικνύουν πως η ανθρώπινη ζωή -το υπέρτατο αγαθό- περνά πολλές φορές σε δεύτερη μοίρα.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/03/2008


Παρατηρήστε την ερώτηση που θέτει ο δημοσιογράφος
-Πόσοι από εμάς δεν σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να είναι στη θέση του 40χρονου άνδρα, ο οποίος το μεσημέρι της Δευτέρας έπεσε νεκρός από τα πυρά του ανθρώπου που με απίστευτη ευκολία τράβηξε πιστόλι και τον εκτέλεσε εν ψυχρώ για το τίποτα.
Θέλετε την απάντηση?

Κανείς. (διότι)
Αυτά συμβαίνουν στους άλλους.

Αυτό ακριβώς ειναι το πρώτο μάθημα αυτής της εκπαίδευσης.
και το ποιό σημαντικό.
συμβαίνουν μόνο στους άλλους?

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008

Επικίνδυνες καταστάσεις



... από την εργασία που κάνομε με τον φίλο και δάσκαλό μου
Σταυρουλαντωνάκη Χαράλαμπο 先生 Sensei (3 dan)στο Shito Ryu Karate Do.

Μιά εισαγωγή στις βασικές αρχές την διανοητικής αυτοάμυνας (mental self defense )
(εκτίμηση κινδύνου ,τύποι βίας , αποκλιμάκωση, πολεμικές τέχνες κ.τ.λ.)


Αντί για εισαγωγή


Στις 26-11-06 ένας βοσκός σκότωσε πέντε κυνηγούς στα Καλύβια Αγρινίου .
Όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων οι κυνηγοί είχαν διαπληκτιστεί έντονα με το πατέρα του βοσκού .
Όταν εμφανίστηκε ο δράστης και άρχισε να τους πυροβολεί
προσπάθησαν να σωθούν τρέχοντας χωρίς να το κατορθώσουν.
Τους σκότωσε και τους πέντε.

Έτρεχαν με τα όπλα στα χέρια ….

Προφανώς οποιαδήποτε πολεμική τέχνη κι αν γνώριζαν θα τους ήταν εξίσου άχρηστη
με τα όπλα τους από τη στιγμή που εγκλωβίστηκαν στη κατάσταση του πανικού
που διακόπτει την επικοινωνία του ανθρώπου με τη λογική του
και τον μεταφέρει χιλιάδες χρόνια πριν όταν δεχόταν επιθέσεις από δεινοσαύρους…

Είναι προφανές ότι όταν φιλονικούσαν με τους βοσκούς
( και υπέγραφαν τη θανατική τους καταδίκη )
δεν περνούσε από το μυαλό τους η πιθανότητα μιας τέτοιας εξέλιξης
και ακριβώς γι’ αυτό «εξουσιοδότησαν» τον εαυτό τους εμπλακεί στη φιλονικία .

Έκαμαν λάθος στην εκτίμηση του κινδύνου
που οδήγησε σε λάθος χειρισμό της κατάστασης
και τελικά στο θάνατο.

Πόσες φορές έχομε κάμει όλοι τα ίδια σφάλματα?

Πόσες φορές έχομε εμπλακεί σε λεκτικές φιλονικίες με την αίσθηση ότι ο άλλος αποκλείεται να πάει πιο πέρα από εκεί που εμείς είμαστε διατεθειμένοι να πάμε..

Στόχος της «διανοητικής αυτοάμυνας» είναι η ανάπτυξη ικανοτήτων εκτίμησης του κινδύνου και σωστού χειρισμού της κατάστασης ώστε χωρίς να αποποιηθούμε τα δικαιώματά μας να μη κινδυνέψομε.

Τα μαθήματα αυτά κερδίζουν έδαφος στα dojo πολεμικών τεχνών σε όλο τον κόσμο.
Παρακάτω παραθέτομε χαρακτηριστικό απόσπασμα από την ιστοσελίδα του ΜΙΤ.



Self Defense for Everyone (PE): An introduction to the fundamentals of physical and mental self defense. Approximately half of this course is dedicated to violence prevention, de-escalation, confrontation avoidance, and how criminals select victims; the other half is dedicated to the development of physical self-defense skills. This class covers the four stages of a potential altercation: Developing Pre-Altercation Awareness and Avoidance, Learning to Perform Pre-Altercation Assessment and De-escalation, Developing Physical Techniques to Quickly End an Altercation, Learning What to do Afterwards.
Self Defense for Everyone (Αυτοάμυνα για τον κάθε ένα)

Μια εισαγωγή στις βασικές αρχές της φυσικής και διανοητικής αυτοάμυνας. Περίπου τα μισά μαθήματα αυτής της σειράς αφιερώνονται στην πρόληψη βίας, αποκλιμάκωση, αποφυγή αντιμετώπισης, και πώς οι εγκληματίες επιλέγουν τα θύματα τους. Το άλλο μισό αφιερώνεται στην ανάπτυξη των φυσικών αμυντικών δεξιοτήτων. Αυτή η κατηγορία καλύπτει τα τέσσερα στάδια μιας πιθανής φιλονικίας: Αναπτύσσοντας τη συνειδητοποίηση και την αποφυγή προ-φιλονικίας, μαθαίνοντας την αξιολόγηση του κινδύνου και αποκλιμάκωση της προ-φιλονικίας, που αξιοποιούν τις φυσικές τεχνικές για να τελειώσει γρήγορα μια φιλονικία, και φυσικά το τι να κάνει κατόπιν.


Πρόβλεψη-προειδοποίηση



Θα μπορούσαμε να τις κατατάξομε σύμφωνα με το παραπάνω σχήμα με τη παρατήρηση ότι πιο σωστό θα ήταν να λέγαμε με μικρό ή μεγάλο χρόνο προειδοποίησης

διότι και η πιο απρόβλεπτη επίθεση

έχει κάποιο χρόνο –έστω ελάχιστο προειδοποίησης.



Αν συζητήσει κάποιος με θύματα επίθεσης ενώ αρχικά ισχυρίζονται ότι ήταν αδύνατο να προβλέψουν την εκδήλωση βίας

εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι αγνόησαν επιμελώς πλήθος μηνυμάτων κατ’ αρχήν εσωτερικών (κάτι δε πάει καλά εδώ) και εξωτερικών (κουβέντες κινήσεις ακόμα και απειλές) σαν αυτά που αναφέραμε παραπάνω

Χωρίς να εμβαθύνομε στη τάση που έχομε να αγνοούμε τα σήματα κινδύνου (εσωτερικά και εξωτερικά) ας το δεχτούμε σαν αφετηρία .

Ο μέσος άνθρωπος τείνει να αγνοεί και να μη δίδει σημασία σε σήματα κινδύνου που παραπέμπουν σε επικίνδυνες καταστάσεις

Θεωρούμε τους εαυτούς μας σαν μη βίαιους ανθρώπους (αυτό σηκώνει πολύ συζήτηση) και τείνομε να θεωρούμε ότι και οι άλλοι είναι κάπου εκεί που είμαστε και μείς.

Αισθανόμενοι ασφαλείς με το παραπάνω «συλλογισμό» αγνοούμε τα σήματα κινδύνου, εσωτερικά και εξωτερικά και ακόμα χειρότερο εξουσιοδοτούμε τον εαυτό μας να εμπλακεί σε καταστάσεις με ανθρώπους που πιθανόν να είναι αλλού.


Άσκηση

Μαθαίνω από γνωστό ότι ο Α απειλούσε ότι θα με κτυπήσει διότι κάτι είπα εις βάρος του ή κάτι έκαμα.
Τι πρέπει να κάμω.
1. Λέω στο γνωστό να του πει ότι οι άντρες ότι λένε το κάνουν και να μη βρεθεί μπροστά μου γιατί ….
2. Τον αγνοώ διότι «σκυλί που γαυγίζει δε δαγκώνει» και δε θέλω φασαρίες
3. Αποφασίζω να τον βρω και να του ζητήσω εξηγήσεις
4. Θα βρω κάποιον να «τακτοποιήσει» το θέμα

Λύση

στο επόμενο